ผู้ชาย นิยมสักบริเวณลำตัวท่อนล่างเพื่อแสดงถึงความกล้าหาญอดทน  เปลือยอก โดยมีอาภรณ์คือผ้าต้อยนุ่งทับท่อนล่างเพียงผืนเดียว และแสดงฐานะกันผ่านการคาดเข็มขัดทับผ้าต้อย ขณะที่ในฤดูหนาวหรือในวาระพิเศษ ผู้ชายจะนิยมสวมเสื้อคลุมที่ตัดเย็บจากผ้าสีขาวหรือผ้าแพรจีน

​

ผู้หญิงจะใช้ผ้าสามผืนสำหรับปกปิดร่างกายท่อนบน มีทั้งแบบนุ่งเป็นสไบเฉียง หรือคาดทับหน้าอก ใส่กับซิ่นพื้นเมือง โดยมีเครื่องประดับเช่นกำไลทองหรือเงิน ต่างหู (ยุคนี้ผู้หญิงล้านนานิยมเจาะหูขนาดใหญ่) มีดอกไม้หอมประดับผม พร้อมปิ่นทองและเครื่องประดับอื่นๆ

ฤดูหนาวหรือในวาระพิเศษแต่งกายด้วยเสื้อลูกไม้อิทธิพลตะวันตก นุ่งผ้าซิ่นตีนจกไหมเงินไหมคำ เกล้าผมทรง “ญี่ปุ่น” และคาดแพรสะพาย

​

***ผู้ชายสักยันต์จะนุ่งผ้าต้อย โดยจะม้วนชายผ้าเป็นเกลียวสอดระหว่างขาซึ่งเป็นการนุ่งแบบเดียวกับการถกเขมร หรือการนุ่งผ้าโจงกระเบน คือดึงชายให้สูงร่นขึ้นไปเหนือเข่า

ว่ากันว่าผู้หญิงล้านนาจะเมินผู้ชายที่สะโพกขาว เพราะถือว่าเป็นคนขี้ขลาด ไม่สมเป็นชายชาตรี เมื่อผู้ชายคนใดนุ่งผ้าต้อยแล้วเห็นลายสักสีดำ จึงจะถือว่าเข้มขลังสมกับ สมกับเป็นชายชาตรี